نگرانی های مرتبط با آب مصرف کشاورزی اغلب نادیده گرفته می شود .کیفیت ضعیف آب مصارف کشاورزی می تواند بر کیفیت محصولات نیز تاثیرگذار باشد و به صورت مستقیم وارد تغذیه انسان شود.یکی از پارامترهای مهم در تعیین کیفیت آب کشاورزی،اندازه گیری مقدار TDS که همان مقدار کل جامدات محلول در آب است،می باشد.نمک های محلول در آب با شوری خاک در ارتباط هستند،پس بنابراین رشد گیاه،عملکرد و کیفیت محصولات از کل نمک های محلول در آب اثر می پذیرد.
مشكلات مربوط به كيفيت آب کشاورزی
نمک موجود در آب یا خاک موجب عدم دسترسی آسان محصولات به آب می شود به طوری که بر بازده تاثیرگذار خواهد بود.
سرعت نفوذ آب
مقدار نسبتا زیاد سدیم و یا کلسیم کم آب یا خاک سرعت ورود آب آبیاری به خاک را کاهش می دهد و نفوذ آب به مقدار کافی برای محصولات کشاورزی امکان پذیر نمی باشد.
یون های سمی خاص
بعضی از یون ها مثل سدیم،کلرید و بور خاک و یا آب در بعضی از محصولات خاص با غلظت زیاد تجمع می یابد و در نهایت موجب آسیب و بازده کم می شود.
مواد مغذی
مواد مغذی بیش از حد باعث کاهش عملکرد و کیفیت،رسوبات ناخوشایند روی میوه و شاخ و برگ می شود.
آزمایش های مورد نیاز برای ارزیابی کیفیت آب آبیاری طبق سازمان FAO شامل موارد ذیل می باشد:
شوری
هدایت الکتریکی یا TDS
آنیون ها و کاتیون ها
کلسیم
منیزیوم
سدیم
کربنات
بی کربنات
کلرید
سولفات
مواد مغذی
نیترات بر حسب نیتروژن
آمونیوم بر حسب نیتروژن
فسفات بر حسب فسفر
و
پتاسیم
بور
pH (میزان اسیدیته و قلیاییت)
نسبت جذب سدیم